معنی خشخاش کاری - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(خَ شِ بَ)

مقرن. (اختیارات بدیعی). گیاهی است که در سواحل روید و برگ و گل آن در جراحات ردیه نافع باشد. (از بحر الجواهر)

(خَ شِ بَرْ ری)

خشخاش اسود است. بابلس. (از بحر الجواهر). رجوع به خشخاش اسود شود

(بَ نِ وِ تَ)

کاشتن خشخاش. کشت خشخاش کردن. (یادداشت بخط مؤلف)